furacu, el: sust. Espaciu güecu, abertura [dientro d’un cuerpu, d’una superficie]. 2 Deuda [grande]. 3 Perda [grande de dineru]. 4 fam. Espaciu de tiempu [llibre, desocupáu dientro’l trabayu, dientro les ocupaciones]. || Facer furacos en cielu, querer facer o tener daqué difícil de llograr. || Furacu negru, cuerpu celeste, resultáu de la destrucción d’una estrella pola propia fuercia, d’una gravedá talo que suerbe la lluz. || Tener un furacu en bolsu, fam. ser mui gastizu. || Tener un furacu na mano, fam. ser mui gastizu.