bobu, -a, -o: ax. Que carez de retrasu mental. 2 Que tien poca capacidá [pa pescudar, pa entender les coses]. 3 Ensin picardía o malicia [una persona]. 4 Enchipáu, babayu, que se da muncha importancia. 5 fam. *Espresión que s’emplega en función apellativa como vocativu. || A bobes, poco a poco y ensin dase cuenta. || A bobes a bobes, poco a poco y ensin dase cuenta. A bobes a bobes foi zarrando tol prau. || A lo bobo, poco a poco y ensin dase cuenta. 2 Gratis, ensin recibir o dar nada empara. || A lo tonto y a lo bobo, poco a poco y ensin dase cuenta. || Comer la sopa boba, fam. vivir, comer a cuenta d’otru. || Pexe bobu, Centorhinus maximus, pexebobu, pexe escualu [de pelleyu gordo que tien un fégadu pergrande del que se saca aceite].