verdá, la: sust. Axustamientu cola realidá [que tien lo que se diz, lo que se piensa]. 2 Datu o conxuntu de datos [qu’axusten lo que se diz, lo que se piensa]. Díxo-y cuatro verdaes. 3 Cosa real, cosa que ta na realidá. Los suaños nun son verdá. 4 Conocencia suprema de toles coses. Dios ye la verdá. || (De) verdá, nun grau máximu. Ye feu de verdá. Esto sí ye asturiano verdá. || De verdá, en serio, que nun ye broma. Dígotelo de verdá. 2 Que nun ye d’imitación, que tien toles cualidaes que carautericen a daqué. Esti brillante ye de verdá. || En verdá, en serio, con sinceridá.