páxaru, el: sust. Animal vertebráu [pequeñu, con ales y col cuerpu cubiertu de plumes]. 2 Persona [astuta, con muncha picardía]. 3 [Tipu de] candil [de forma achaplada]. 4 fam. Muérganu sexual femenín. || A vista de páxaru, viendo daqué dende un sitiu altu. || Enllenar la cabeza de páxaros a [daquién], facer que [daquién] creya dalgo [afalagándolu, contándo-y mentires]. || Matar dos páxaros d’un tiru, fam. llograr dos coses al empar col esfuerciu d’una. || Páxaru (de) les cuyares, Strix aluco, curuxa, páxaru de presa nocherniegu [de color pardo que vive en monte]. || Páxaru de San Antón, páxaru [pequeñu qu’anda pente’l ganáu]. || Páxaru la yerba, Coturnix coturnix, cogorniz, páxaru [pequeñu de pluma pardo y rayao de color negro qu’añera en suelu]. || Páxaru monte, Emberiza cia, páxaru [de color pardo cola cara y la pechuga gris azulao]. || Páxaru miagón, páxaru nocherniegu [que da munchos glayíos]. || Páxaru relinchón, Picus viridis, picaniellu, páxaru [de color verde con un picu fuerte col que pica’l tueru de los árboles]. || Páxaru trucheru, páxaru de vezos acuáticos. || Pie de páxaru, bordáu [que se fai na pechera d’una prenda de vistir que s’asemeya a la pisada d’un páxaru]. || Tener la cabeza a páxaros, fam. tener pocu xacíu. 2 Tar distrayíu. || Tener la cabeza enllena (de) páxaros, fam. tener pocu xacíu. 2 Tar distrayíu. || Tener páxaros na cabeza, fam. facese ilusiones fantástiques, ensin fundamentu.