granxa, la: sust. Sitiu [preparáu pa la cría y esplotación d’animales]. Xuacu tien una granxa de xatos en Tablao. 2 Tierra [ensin semar]. 3 Tierra [erma]. || A la granxa, recoyendo coses [d’un sitiu y d’otru p’aprovechales]. || Faba de la granxa, planta de güerta del xéneru Phaseolus [que da frutos blancos, grandes, de forma arreñonada y de bona calidá]. 2 Frutu comestible [blancu, grande, de forma arreñonada y de bona calidá que da una planta del xéneru Phaseolus].