ameritar: v. Merecer, tar en condiciones afayadices pa recibir [daqué que correspuende a una actitú determinada]. Nun amerita l’home que tien. Bien poco mos ameritó venir. || Ameritar la pena, ser dignu de [ocupase d’él o d’ello], de [esforciase por él o por ello]. 2 Resultar beneficioso [daqué a daquién].