almitir: v. Dexar entrar [nun sitiu, nuna asociación, nun exércitu]. Almitiéronlu en casa. 2 Dar por bona [una esplicación, una hipótesis]. 3 Recibir [propines, encargos]. 4 Tener capacidá, condiciones amañoses pa [daqué]. Esi enguedeyu almite solución. Esti cacíu almite cinco llitros.